Tekst achterflap

De elf verhalen uit deze bundel zijn bijna zonder uit zondering beklemmend en fascinerend te noemen. En steeds ligt er een aanklacht in opgesloten tegen de vaak ongrijpbare wereld van volwassenen en de gevestigde orde. Tegen ouders die hun kinderen verwaarlozen of in de steek laten, tegen onpersoonlijke instanties als justitie en schoolbesturen.

‘Het kleine maar rijke oeuvre van Hermine de Graaf wordt bevolkt door barse meisjes en koude vrouwen. Personages die niet op zachtmoedigheid rekenen. Ontwrichtend en verstorend werk, dat is het.’ – Manon Uphoff

‘Een overtuigend bewijs van de eigenzinnige kwaliteit van Hermine de Graafs literaire talent.’ – de Volkskrant

Biografie

Hermine de Graaf (1951-2013) schoot na haar debuut in 1984 met de verhalenbundel Een kaart, niet het gebied als een komeet door letterenland. De bundel werd bekroond met de Geertjan Lub berhuizenprijs. De twee bundels die daarop volgden, De zeevlam (1985) en Aanklacht tegen onbekend (1987), verankerden haar naam stevig tussen de gevestigde auteurs uit die dagen. Ze ontving voor Aanklacht tegen onbekend in 1988 de F. Bordewijkprijs. Bovendien werd de bundel genomineerd voor de AKO-literatuurprijs.

Details