Tekst achterflap

Zo haastig we leven, zo heerlijk beleef je dat ene moment, als je durft. De tijd trekt zich terug. Je wankelt, springt en bent, voor even, vrij.

Even zweven de levende wezens is een eigentijds, sprankelend memento mori - een rijke bundel met verzen voor natuurliefhebbers, dromers, lopers, zwemmers, forensen, zinzoekers, ouders, grootouders, smartphonestaarders, kinderen, stedelingen, dichters, dorpsbewoners, levensgenieters, nabestaanden, strandwandelaars, lezers, buitenlui, vakantiegangers, vaders, liefhebbers - iedereen die soms het gevoel heeft dat we gedachteloos snel aan de dingen voorbijgaan.

In tastbare, zorgvuldig uitgeserveerde zinnen roept Pim te Bokkel een wereld op die er eigenlijk niet meer had mogen zijn.

Biografie

Pim te Bokkel (1983) schreef eerder vier dichtbundels. Hij werd op 24-jarige leeftijd met zijn debuut genomineerd voor de C. Buddingh’-prijs. Te Bokkel groeide op in de Achterhoek, woonde jarenlang in Arnhem en Amsterdam en leeft momenteel in het duindorp Schoorl.

Details